Getuigenis Dhr. Georges Bogaert

Het bombardement van Sint-Michiels Brugge op 23 mei 1944 "Operatie RAMROD"

Geachte Dames en Heren,

Het is mij een eer, het woord te mogen voeren op een plaats die mij zo dierbaar is.  In de kerk hier voor ons hebben alle gebeurtenissen van onze familie plaatsgevonden, de huwelijken en de begrafenissen.

In de school voor ons deed ik de eerste kennis op in een deel van het basisonderwijs.  Het belangrijkste doel van deze manifestatie, is hulde brengen aan de gesneuvelde medeburgers en terugdenken aan het leed van zo vele families.  Gezien ik persoonlijk een van de laatste reële getuigen ben van de bombardementen vind ik het gepast mijn persoonlijke visie te belichten van de tragische datum Sinksen 1944.  Er dient gezegd dat mijn broer de heer Maurice Bogaert eveneens in de brandhaard van het bombardement aanwezig was.  Ik heb de eer mijn broer hier aanwezig te zien en dit als veteraan paracommando destijds gelegerd in Kamina (Belgisch-Congo). We woonden in de Dorpstraat hier voor ons.

Op het einde van de oorlog werd door de geheime BBC zender aangeraden zover mogelijk weg te blijven van het station en de fabriek “La Brugoise”, dit voor de veelvuldige bombardementen dienende als inleiding tot de invasie.  Om die reden sliepen de mensen van de wijk “Kaas en Brood”, aan de Spoor- en Dorpstraat buiten huis. Ook gedurende de dag verliet men in de mate van het mogelijke de woning.  Onze familie had een nachtonderkomen te Sint-Andries.

Op Sinksen, het was een snikhete dag, nam mijn vader mij s ’morgens mee op zijn fiets naar het kapellebosje op het domein van de Weledele Heer Baron Coppieters ’t Walant, hier vertegenwoordigd door Anne Coppieters ’t Wallant dat open was (is ?) voor het publiek.  Mijn vader las een boek op de stoep van het bidhuisje, ik speelde in het rond en ik keek verwonderd naar de honderden aluminiumsnippers die door een vliegtuig werden afgeworpen.  Achteraf vernam ik dat deze dienden als verstoorder van de Duitse radar op het FLAK geschut. 

Rond de middag barstte de hel los.  Vliegtuigen daalden in duikvlucht naar beneden en de bommenregen begon.  Mijn vader beschermde mij met zijn lichaam. De grond daverde en beefde onbeschrijfelijk. Hun doelwit was het kasteel “Ter Linden”.  In dit kasteel, was een belangrijk Duits radiopeilstation ondergebracht, dat het scheepvaartverkeer in het Kanaal en op de Noordzee in de gaten hield.  Omdat het station een ernstige bedreiging vormde voor de op til zijnde D-day, moest het worden uitgeschakeld.  De bommen echter werden gedropt op veelvuldige plaatsen honderden meter van het doel.  Waar wij lagen was de wijk “vogelzang” op amper 200 meter van ons verwijderd.  Daar vielen vele bommen die ook het leven kostten aan talrijke mensen.  Na het bombardement fietste mijn vader eerst naar Sint-Andries en bracht mij in de namiddag naar huis in Sint-Michiels.  Op de avond echter opnieuw alarm en het bombardement begon op de plaats waar wij nu staan.  De kerk was, met uitzondering van de toren, volledig verwoest, alsmede een ganse rij woningen in de Dorpstraat en Rijselstraat.  Een bom was gevallen hier op de hoek van de straat.

Na het avondbombardement ging onze familie naar het nachtverblijf.  We moesten de volledige vernieling passeren en ik zag doden liggen, mensen die slachtoffers van onder het puin haalde en de drukte door de hulpdiensten van de luchtbescherming. Ik vernam dat mijn klasgenootje en vriendje Christiaan Pauwels samen met zijn vader waren omgekomen niet ver van de plaats waar wij ons op de middag bevonden. 

Het gebeuren heeft op mij een zeer grote emotie teweeg gebracht en de beelden van Veldmaarschalk Erwin Rommel en Admiraal Dönitz.  Volgens Dr Vlaemynck, Historicus, zijn er hoe dan ook vragen die nooit zullen worden beantwoord.  We constateren echter dat de Geallieerde bombardementen zeer onzorgvuldig werden uitgevoerd.  Het bombardement in Mortsel op een school met honderden doden is daar een sprekend voorbeeld van. 

Zijne Eminentie Kardinaal Van Roey had het nodig gevonden de bombardementen te veroordelen op grond van onnauwkeurigheid en ballistische onkunde.  Laat ons hopen dat de mensheid toegroeit naar vrede en gezond verstand.   Zelfs nu zijn bombardementen legio en treffen op zeer grote schaal de mensheid. Ik dank de Heer Mosaert van de dienst Protocol van de Stad Brugge die mij in contact bracht met Dhr. Maurice Debruyne, Coördinator. 

Verder dank ik Christian Delgoffe, Secretaris Generaal van Servio, die om mij te eren hier aanwezig is.  Ook dank aan de heer Ron Marechal, voorzitter KVVK- (Koninklijk verbond der Vaderlandslievende kringen Antwerpen en omgeving). 

Last but not least 2de Luitenant t.l.o. Jimmy Janssens.  LEVE BELGIE EN LEVE DE KONING!!!

 Toespraak van dhr. Georges BOGAERT tijdens de herdenkingsplechtigheid van 2018

GEACHTE VERTEGENWOORDIGERS VAN DE BURGERLIJKE EN MILITAIRE OVERHEDEN DAMES EN HEREN

IK DANK VOOR EERST HET COLLEGE VAN BURGEMEESTER EN SCHEPENEN VAN DE STAD BRUGGE, EN IN HET BIJZONDER DE HEER MOSAR, VOOR DE EER DIE ZE MIJ VERLENEN, OM HIER HET WOORD TE MOGEN VOEREN.

ALS EEN DER LAATSTEN, DIE DAADWERKELIJK IN DE KERN-PERIFERIE VAN HET BOMBARDEMENT AANWEZIG WAS, ZIE IK NOG STEEDS HET DRAMA VAN 1944 VOOR OGEN.

HET BEELD VAN MIJN KLASGENOOTJE CHRISTIAN PAUWELS, DIE SAMEN MET ZIJN VADER DE DOOD VOND OP EEN PAAR HONDERD METER VAN MIJ AF, IS MIJ STEEDS BIJGEBLEVEN.

ALS GEBOREN EN GETOGEN SINT-MICHIELSNAAR MOEST IK OM PROFESSIONELE REDENEN NAAR ANTWERPEN MAAR IK BEN STEEDS TROUW GEBLEVEN AAN MIJN GEMEENTE, ZOALS MIJN ZEGT:”VOOR OUTER EN HEERD”.

WE KENNEN ALLEN HET VERLOOP EN DE ZWARE TOL DIE WE BETAALDEN DOOR HET NIET OPTIMAAL VERLOOP VAN DE ACTIE VAN DE R.A.F. VERDERE SPCULATIES HIEROMTRENT LATEN WE ACHTERWEGEN, MAAR WE VERWIJZEN TOCH NAAR DE BOMBARDEMENTEN OP MORTSEL MET HONDERDEN DODEN EN DE WAARSCHUWINGEN VAN KARDINAAL VAN ROEY.

IN VERGELIJKING WAT DE RESULTATEN ZIJN VAN MODERNE OORLOGSVOERING WAAR DUIZENDEN ONSCHULDIGEN HET LEVEN LATEN EN WAAR GANSE STEDEN WORDEN PLATGELEGD IS ONZE HERDENKING MISSCHIEN VAN KLEINER FORMAAT. WAT TELT ECHTER IS HET FEIT DAT WE HIER ALLEN WEER AANWEZIG ZIJN OM DE SLACHTOFFERS TE EREN EN TE HERDENKEN. WIE HET VERLEDEN EERT, BOUWT MEE AAN EEN BETERE TOEKOMST.

HET VROEGERE RURALE SINT-MICHIELS KUNNEN DE HUIDIGE GENERATIES ZICH NIET VOORSTELLEN. ER WAS RUST, KALMTE EN EEN ZEER GROTE SAMENHORIGHEID ONDER DE BEVOLKING.

TOCH IS HET HOOP VOLGEVEND DAT DE HUIDIGE BEVOLKING TERUGDENKT AAN HET VERLEDEN EN ER LESSEN UITTREKT. HET DRAAGT BIJ AAN HET COLLECTIEF GEWETEN VAN ONZE TIJD.

OP DE RUINES VAN DE OORLOGSGEBEURTENISSEN, VERREES EEN NIEUW SINT-MICHIELS. OP DE PUINEN VAN DE SITE “TER LINDEN” STAAN HEDEN MODERNE HUIZEN EN VILLA’S.

DE TOENMALIGE BURGEMEESTER, DE HEER MICHEL VAN MALE ZALIGER, DIE IN 1946 AAN HET ROER VAN DE GEMEENTE KWAM, ZORGDE VOOR MEER WERKGELEGENHEID, OPENBAAR VERVOER EN AANLEG VAN DEGELIJKE STRATEN, LANEN EN PARKEN.

DE IRONISCH BEDOELDE UITDRUKKING OVER SINT-MICHIELS, ALS DE PAROCHIE VAN MISERIE WAS NIET MEER.

ONZE PLAATSELIJKE OVERHEID STELT ONS IN STAAT OM NIET TE MOETEN VERGETEN. ZIJ GEEFT EEN RICHTING AAN VANWAAR WE KOMEN EN HEEN MOETEN IN DE TOEKOMST. DAARVOOR VERDIENT ZE ONZE DANKBETUIGING EN LOF.

WIJ BRUGGELINGEN EN SINT-MICHIELSNAREN ZIJN EEN KRACHTIG VOLK, HOUVAST EN FIER. DIT HEBBEN ONZE VOORVADEREN KRACHTDADIG BEWEZEN.

HOPELIJK WORDT DE HERDENKING 1944 ELK JAAR VERDER GEZET, IN DE HOOP DAT DE OFFERS DIE WERDEN GEBRACHT LEVENDIG WORDEN GEHOUDEN.

GEDURENDE MIJN VELE ZEEREIZEN, WAAR IK DE WERELDHAVENS VAN ALLE CONTINENTEN HEB BEZOCHT ZAG IK, ENORM VEEL ARMOEDE, ONRECHT EN LEED.

ALS WE DIT IN OVERWEGING NEMEN ZIEN WE DAT ONS KLEIN LAND EN STAD EEN BRON ZIJN VAN WELVAART EN DEMOCRATIE. DEZE WELVAART GAAT ECHTER EVENEENS GEPAARD MET VELE OFFERS VAN ONZE VOOROUDERS.

LAAT ONS DANKBAAR ZIJN VOOR ONS GOED STADSBESTUUR EN DANK VOOR ONZE DEMOCRATISCHE INSTELLINGEN.

IK DANK U VOOR UW AANDACHT.

LEVE BRUGGE !!!

LEVE BELGIE !!!

LEVE DE KONING!!!