-
Vandaag 71 jaar na de Belgische bevrijding van een vijandelijke bezetting, blijken de herinneringen aan de gebrachte offers voor onze herwonnen vrijheid af te zwakken.
Nochtans is het behoud van vrijheid een kostbaar goed en een blijvende uitdaging voor de toekomst.
Helaas kan men zich in Vlaanderen moeilijk van de indruk ontdoen dat er bij de jongere generatie een groeiende onbekendheid, verwarring en onbegrip bestaat over de rol en de bijdrage van het georganiseerd verzet gedurende de vijandelijke bezetting van het Belgisch grondgebied.
Vaak worden Belgische politieke gevangenen verward met Joodse slachtoffers van de Holocaust en wordt herdenking en hulde aan onze verzetslieden heimelijk bestempeld als achterhaald, voorbijgestreefd of wordt er verwezen naar een verborgen agenda ten gevolge van een onverwerkt verleden en politieke gevoeligheden.
In dit verband citeert Hoogleraar Paul-M.-G. Levy, politiek gevangene St. Gillis en Breendonk, in het naoorlogs boek over menselijke vergetelheid van het strijdend, lijdend en triomferende België: “Men staat echter versteld te ontwaren dat… de hedendaagse mens als het ware zich beijvert om te vergeten… Het is geen voorbijgaande toestand, ook geen toeval; het betekent een bestendig verlies van een van de grootste menselijke waarden. Het is een teken van verval.”
Daarom is het uiterst belangrijk om aan onze jongere West-Vlaamse generatie uitleg te geven over de rol van het georganiseerd verzet, waarin velen zich geëngageerd hebben en opnieuw vrijheid en democratie hebben gebracht.
Na de achttien daagse Duitse veldtocht van 10 tot 28 mei 1940 was de Belgische hoop op bevrijding van de vijandelijke bezetter in hoge mate afhankelijk van een geslaagde invasie door de geallieerde legers.
Het welslagen van een geallieerd offensief was bovendien afhankelijk van de medewerking en informatie vanwege betrouwbare inwoners in het Belgisch grondgebied.
Deze gevaarlijke cruciale rol werd gedurende de nazibezetting tot bevrijding door de geallieerden waargenomen door het georganiseerd Belgisch verzet, onder meer door het bespioneren en saboteren van de bezetter, door het repatriëren van geallieerde piloten, door clandestiene pers en het onderduiken van bedreigde families.
Ondanks het voortdurend gevaar voor gevangename, foltering, verbanning en veroordeling tot de dood ten gevolge van medewerking met de geallieerden of door verraad van collaboteurs heeft het Belgische georganiseerd verzet in belangrijke mate bijgedragen tot het welslagen van de geallieerde bevrijding en tot de onafhankelijkheid van de Belgische staat en tot het herstel van haar beroofde vrijheid en democratische normen en waarden.
De hoge tol voor de bijdrage aan de heroverde Belgische vrijheid werd pas duidelijk na de bevrijding der kampen in 1945 in het bijzonder: 13.984 politieke gevangenen waren in gevangenschap overleden, waarvan ongeveer 2000 in nazikampen terechtgesteld werden door ophanging, fusillering of onthoofding met guillotine of handbijl.
Daarom is het onze wens om bij de jongere generatie de kennis over de rol van het georganiseerd verzet in het heroveren en het herstel van onze verloren vrijheid en democratie opnieuw te bevorderen.
Wij zijn de mening toegedaan dat de bijdrage van het georganiseerd verzet aan de bevrijding en het herstel van vrijheid en democratie niet alleen moet worden herdacht als voorbeeld van het verleden, maar vooral als voorbeeld voor de toekomst, met name met name om bij onze jongere generatie het besef en de betekenis van de offers voor het behoud van het kostbaar goed “Vrijheid” te bevorderen.
Daarom is het onze hoofddoelstelling om bij onze jongere West-Vlaamse generatie, van welke herkomst zij ook mogen zijn, de kennis over de rol, het engagement en de bijdrage van onze West-Vlaamse politieke gevangenen aan het hersteld van verloren Vrijheid en Democratie, nieuw leven in te blazen.